Δεν θα έπρεπε να μελετάς;

Οι τουρκικές φοιτητικές ενώσεις και λέσχες με έδρα την Ελβετία έπαιξαν σημαντικό ρόλο προπαγάνδας κατά τη διάρκεια της διάσκεψης της Λωζάνης, δημοσιεύοντας άρθρα στον ελβετικό τύπο και οργανώνοντας την έκδοση φυλλαδίων από τοπικούς τυπογράφους όπως οι Giesser et Held και A. Bovard-Giddey. Τα αρχεία των καντονιών του Vaud μας επέτρεψαν να διερευνήσουμε πώς το «Foyer Turc» και οι φοιτητικές λέσχες συνεργάστηκαν για να νομιμοποιήσουν το κεμαλικό σχέδιο. Με τη βοήθεια των φοιτητών το Τουρκικό Συνέδριο της Λωζάνης ξεκίνησε ένα νέο περιοδικό, με τίτλο απλά Τουρκία, το οποίο μετέφερε αναφορές για θηριωδίες και δολοφονίες που υποτίθεται ότι κατέδειξαν τον φανατισμό των Ελλήνων, των Αρμενίων και των Κούρδων. Κάθε τεύχος περιελάμβανε επίσης την προσφορά να εφοδιάσει κάθε αναγνώστη που έγραφε με «όλες τις αληθινές και αυθεντικές πληροφορίες σχετικά με το τουρκικό ζήτημα και τα γεγονότα της Τουρκίας», καθώς και διαφημίσεις για κεμαλικά φυλλάδια. [1]

«Η επιλογή της γλώσσας υποδηλώνει ότι οι Βρετανοί και οι Αμερικανοί ήταν το κοινό στο οποίο απευθύνονταν, και όχι οι Ελβετοί.»

Η επιλογή της γλώσσας υποδηλώνει ότι οι Βρετανοί και οι Αμερικανοί ήταν το κοινό στο οποίο απευθύνονταν, και όχι οι Ελβετοί. Αφού απαίτησε από την Ελλάδα να καταλάβει «ότι όπως δεν μπορεί να υπάρξει θέση για τους Γερμανούς στη Βόρεια Γαλλία ή στο Βέλγιο, δεν υπάρχει θέση για τους Αυστριακούς στη Βενετία, δεν υπάρχει επίσης θέση για τους Έλληνες στις τουρκικές πατρίδες», ένα κύριο άρθρο συνέχισε να επιμένει ότι ήταν «η μοίρα της Μεγάλης Βρετανίας να επισπεύσει αυτό το αποτέλεσμα». Με αυτόν τον τρόπο η Βρετανία θα κερδίσει «τη φιλία του πιο χρήσιμου, του πιο τίμιου και του πιο ισχυρού έθνους της Ανατολής και θα θέσει τις στέρεες βάσεις της ειρήνης στην Ασία». [2]

Η ηγεσία αυτών των διαφόρων «φουαγιέ», συνελεύσεων και ενώσεων με έδρα τη Γενεύη και τη Λωζάνη ήταν συχνά αλληλένδετη: ο Harun Alitché ήταν μέλος του Foyer Turc de Lausanne, πρόεδρος του Μόνιμου Γραφείου του Τουρκικού Κογκρέσου, ιδρυτής της Ligue Académiste Ottomane και πρόεδρος της Société Académique Intermusulmane της Λωζάνης. Όλα αυτά παράλληλα με  την εργασία για το πτυχίο του! Όπως δείχνει αυτό το παράδειγμα, φαινομενικά «τουρκικές» ομάδες προσπάθησαν να αγκαλιάσουν και να μιλήσουν εξ ονόματος άλλων μουσουλμανικών διασπορών. Η ανάληψη αυτού του ηγετικού ρόλου από τους Τούρκους θα μπορούσε να γίνει πηγή έντασης μεταξύ αυτών των ίδιων διασπορών. Κατά τη διάρκεια της διάσκεψης της Λωζάνης, μια ομάδα φοιτητών από την Αίγυπτο σχημάτισαν τη δική τους «délégation officieuse», θεωρώντας ότι οι τουρκοκρατούμενες ομάδες δεν εκπροσωπούσαν επαρκώς τα συμφέροντα της πατρίδας τους.

Το διεθνές κύρος των ελβετικών πανεπιστημίων είχε από καιρό προσελκύσει τους Οθωμανούς στη Λωζάνη. Πίσω στο 1911, μια προηγούμενη γενιά Οθωμανών φοιτητών στη Λωζάνη είχε διαμαρτυρηθεί κατά της ιταλικής εισβολής στην Τριπολίτιδα εκδίδοντας το δικό της δελτίο τύπου: ένα «Appel à l’Opinion Publique Européene» που ήλπιζαν ότι θα μεταδιδόταν από εφημερίδες στην Ελβετία και τις γειτονικές χώρες. [3] Οι επαφές που έγιναν στα φουαγιέ της Γενεύης και της Λωζάνης θα μπορούσαν να δημιουργήσουν ένα καλό κύκλο γνωριμιών για τη μετέπειτα σταδιοδρομία των μεταπτυχιακών φοιτητών που λαμβάνων μέρος σε αυτές τις συζητήσεις. Κάποτε πρόεδρος του φουαγιέ της Λωζάνης, ο Mahmut Esat Bozkurt έγινε αργότερα υπουργός Δικαιοσύνης στην Άγκυρα, επιβλέποντας την εισαγωγή του ελβετικού αστικού κώδικα. Στην περίπτωση του Bozkurt και αρκετών άλλων, η φοιτητική προπαγανδιστική δουλειά αντιπροσώπευε κάτι περισσότερο από μια βραχύβια έκρηξη νεανικού ενθουσιασμού ή μια δραστηριότητα. Προσέφερε ένα είδος εκπαίδευσης όχι λιγότερο πολύτιμο για την προσωπική τους ανάπτυξη από τις επίσημες σπουδές τους.

Μετάφραση από τα γαλλικά από τον Jonathan Conlin.

Αυτό είναι το δεύτερο από μια σειρά blogposts που συνεισφέρουν φοιτητές του Πανεπιστημίου της Λωζάνης, αντλώντας από τα αστυνομικά αρχεία του καντονιού του Vaud και άλλα τοπικά αρχεία ως μέρος της μελέτης τους για την Παγκόσμια Ιστορία. Για να μάθετε περισσότερα σχετικά με αυτήν την καινοτόμο παιδαγωγική απάντηση στην κατάσταση έκτακτης ανάγκης του Covid, κάντε κλικ εδώ. Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τον Guillaume Beausire και τον Thomas David που κατέστησαν δυνατή αυτή τη συνεργασία.